มาติกา - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ เปลื้อง ณ นคร

มาติกา - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ เปลื้อง ณ นคร มาติกา แปลว่า คำว่า มาติกา หมายถึง แม่บท หรือ หัวข้อธรรม ที่ทรงแสดงไว้เบื้องต้นมี ๒ ประเภท คือ ติกมาติกา ๑ ทุกมาติกา ๑ ติกมาติกา หัวข้อธรรมที่ทรงแสดงปรมัตถ์โดยแบ่งเป็นหมวด หมวดละ ๓ หัวข้อ ทุกมาติกา หัวข้อ มาติกาบังสุกุล ว่า อกุศลกรรมบถ แยกศัพท์ได้ คือ อ = ไม่ กุศล = ดี แปลว่า กรรมทีเป็นกิจของคนฉลาด หรือ บุญกรรม กรรมที มาติกา คือแม่บท ไม่มีผิดเหมือนอย่างที่ คําโบราณว่า

มาติกาบังสุกุล มาติกา แปลว่า หัวข้อ, แม่บท มาติกา หมายถึงพระบาลีที่เป็นหัวข้อ เป็นแม่บท เรียกว่า บทมาติกา เรียกการที่พระสงฆ์สวดพระบาลีเฉพาะหัวข้อธรรมในพระอภิธรรมปิฎก ซึ่งขึ้นต้นด้วยบทว่า

นธี แปลว่า ว่า อกุศลกรรมบถ แยกศัพท์ได้ คือ อ = ไม่ กุศล = ดี แปลว่า กรรมทีเป็นกิจของคนฉลาด หรือ บุญกรรม กรรมที มาติกา คือแม่บท ไม่มีผิดเหมือนอย่างที่ คําโบราณว่า ว่า อกุศลกรรมบถ แยกศัพท์ได้ คือ อ = ไม่ กุศล = ดี แปลว่า กรรมทีเป็นกิจของคนฉลาด หรือ บุญกรรม กรรมที มาติกา คือแม่บท ไม่มีผิดเหมือนอย่างที่ คําโบราณว่า